واکنش موج نو نیوز به دل‌نگرانی کیهان: وقتی کیهان از رؤیای آمریکایی گفت، ما از دغدغه‌های معیشتی مردم ایران نوشتیم!!
روزنامه کیهان درگزارشی با عنوان «اکثر آمریکایی‌ها درآمد کافی برای تأمین هزینه‌های زندگی ندارند» به نقد وضعیت معیشتی مردم ایالات متحده پرداخته و با استناد به گزارش‌های نهادهایی همچون موسسه لودویگ، نگران از دست رفتن “رؤیای آمریکایی” شده است.
کاش کیهان پیش از آنکه درد دل‌های مردم آمریکا را بازتاب دهد، صدای مردم ایران را می‌شنید. کاش روزنامه‌ای که با بودجه عمومی اداره می‌شود، به جای آنکه آینه کشورهای دیگر باشد، آینه‌ی صادق دردهای همین مردم نجیب و صبور می‌بود.
علی محمدی مدیر مسوول : ما نیز با هرگونه فقر و نابرابری در هر نقطه‌ای از جهان مخالفیم و معتقدیم کرامت انسانی نباید تحت هیچ شرایطی پایمال شود. اما آنچه عجیب و حتی تأمل‌برانگیز است، نگرانی کیهان برای معاش مردم آن‌سوی دنیا در حالی‌ست که مردم کشور خودمان با چالش‌های نفس‌گیری در تأمین معیشت روزمره دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
اگر ۶۰ درصد آمریکایی‌ها طبق آن گزارش از حداقل کیفیت زندگی فاصله دارند، بر اساس کدام شاخص، می‌توان گفت چند درصد از خانوارهای ایرانی به حداقل کیفیت زندگی دست یافته‌اند؟ آیا واقعاً مسکن، تغذیه مناسب، آموزش باکیفیت و درمان شایسته، برای اکثریت مردم ما در دسترس است؟ آیا فاصله روزافزون طبقات اجتماعی در ایران و مهاجرت هزاران جوان به امید یافتن حداقل‌هایی از زندگی بهتر، زنگ خطری جدی نیست؟
آیا در حالی که قیمت یک کیلو گوشت یا یک بسته پنیر هر روز بالا می‌رود و نرخ تورم رسمی گاهی به مرزهای ۵۰ درصد نزدیک می‌شود، بهتر نیست کیهان اندکی هم از رنج کارگری بنویسد که حقوق ماهانه‌اش کفاف یک هفته زندگی را نمی‌دهد؟ از بازنشسته‌ای که سال‌ها کار کرده و امروز با شرمساری به فرزندانش چشم دوخته؟ از جوان تحصیل‌کرده‌ای که حتی رؤیای خانه‌دار شدن را هم به خاک سپرده؟
رئیس موسسه لودویگ گفته است: «رؤیای آمریکایی یعنی فرصت پیشرفت، نه زندگی در چادر.» آیا ما در اینجا هنوز رؤیای ایرانی داریم؟ آیا جوانان ما امروز به آینده امیدوارند؟ و اگر نه، چرا؟
کاش کیهان پیش از آنکه درد دل‌های مردم آمریکا را بازتاب دهد، صدای مردم ایران را می‌شنید. کاش روزنامه‌ای که با بودجه عمومی اداره می‌شود، به جای آنکه آینه کشورهای دیگر باشد، آینه‌ی صادق دردهای همین مردم نجیب و صبور می‌بود.
