این روزها دوباره بحث مکانیزم ماشه و بازگشت تحریمها بر سر زبانها افتاده است. برخی با سادهانگاری تصور میکنند که این موضوع صرفاً یک بازی سیاسی است و اثر چندانی بر زندگی روزمره مردم ندارد. اما آیا واقعاً چنین است؟
علی محمدی – مدرس و کارشناس ارشد مالی: نگاهی به تجربه سالهای گذشته نشان میدهد که هر بار دایره تحریمها تنگتر شده، نه سیاستمداران بلکه مردم عادی اولین قربانیان آن بودهاند. گرانی کالاهای اساسی، کاهش ارزش پول ملی، رکود تولید، بیکاری و فشارهای معیشتی، پیامدهای مستقیم همین تحریمهاست.
واقعیت این است که تحریمها برای عدهای «نان» دارد؛ گروهی خاص که از رانتها، واسطهگریها و بازارهای غیرشفاف سودهای کلان میبرند. اما برای اکثریت جامعه، تحریم چیزی جز «فلاکت و زندگی سختتر» به همراه ندارد. کارگری که دستمزدش کفاف زندگی را نمیدهد، بازنشستهای که کمرش زیر بار تورم له میشود، و جوانی که امیدش به آینده کمرنگ شده، همه قربانیان واقعی مکانیزم ماشه هستند.
از اینرو، سادهانگاری و تقلیل این مسئله به یک بحث صرفاً سیاسی، ظلمی مضاعف به مردم است. مکانیزم ماشه نه یک شعار، بلکه ماشهای است که بر معیشت و سفرهی میلیونها خانواده فشرده میشود.
