«وجود سرویس بهداشتی عمومی» ضرورتی غیرقابل‌انکار

آقای شهردار رسولخدا صلى اللّه علیه وآله وسلّم می فرماید : «النظافه من الایمان». پاکیزگى جزئى از ایمان است

آقای شهردار آیا زشت نیست که پایتخت ایران سرویس‌های بهداشتی مناسب و شکیل ندارد

روزهایی از تقویم به یک مناسبت خاص اختصاص‌یافته است، اما برخی از مناسبت‌ها به دلیل نامی که دارند گاهی به سخره گرفته می‌شوند، ۲۸ آبان ماه در تقویم جهانی به روز «سرویس بهداشتی» تعلق دارد، روزی که جنبه‌های طنز آن بیشتر نمود پیدا کرده است، اما نباید از اهمیت وجود «سرویس بهداشتی» از نوع عمومی آن غافل شد.

سازمان ملل متحد به‌منظور آگاهی بخشی به جوامع بشری درباره آسیب‌هایی که استفاده نکردن از سرویس‌های بهداشتی مناسب برای انسان و کره زمین دارد، روز ۱۹ نوامبر را به‌عنوان روز جهانی توالت (World Toilet Day) نام‌گذاری کرده است و در سال ۲۰۰۱ میلادی سازمان بین‌المللی توالت (World Toilet Organizatin) تأسیس شده است.

شاید عده‌ای نام‌گذاری این روز را بیهوده می‌دانند، اما بد نیست بدانید که در کشورهایی مانند هلند اعتراضات گسترده‌ای برای نبود سرویس بهداشتی عمومی برگزارشده است چراکه در این کشور برای هر ۱۶ هزار نفر فقط شش سرویس بهداشتی عمومی ساخته شده است.

بسیاری از توالت‌های عمومی در این کشورها صرفاً برای آقایان قابل‌استفاده است، در سال ۲۰۱۷ نیز زنان هلندی نسبت به این معضل کمپینی راه‌اندازی کردند و خواهان ساخت توالت‌های عمومی مناسب با شرایط آن‌ها در سطح شهرهای کشور خود شدند.

اما در برخی از کشورها مانند استرالیا، نرم‌افزاری به‌عنوان نقشه ملی توالت عمومی تهیه‌شده است تا مردم بتوانند از نزدیک‌ترین توالت، ساعت کار و امکانات خاص برای کودکان و معلولان اطلاع پیدا کنند

ضرورت وجود سرویس‌های بهداشتی تمیز و در فاصله‌های مکانی استاندارد و در دسترس بودن آن، یکی از مهم‌ترین جلوه‌های یک شهر مدرن و نظام بهداشت عمومی محسوب می‌شود که باید مورد توجه قرار بگیرد.

مشکل کمبود سرویس بهداشتی در شهرتهران خیلی جدی است، موضوعی که در الویت برنامه‌های مدیران شهری در هیچ دوره‌ای نبوده و درباره آن صحبت نمی‌کنند و همین باعث شده که تبدیل به یک معضل خاموش اما حاد در آید، معضلی که کمتر کسی به علت عرف و هنجارهای جامعه درباره آن صحبت می‌کند اما عوارض آن را می‌شود در شهر با چشم دید. ناامنی که برخی افراد ایجاد کرده و باعث آزار عابران و رهگذران می‌شوند. 

 واقعا چرا هیچ مسئولی به این معضل جدی فکر نمی‌کند؟ شاید زنی باردار باشد و نیاز به رفتن مکرر به توالت داشته باشد، شاید کودکی با مادر یا پدرش در خیابان نیاز پیدا کند، شاید پیرزن یا پیرمردی نتوانند ادرار خودشان را کنترل کنند، این پیک موتوری‌ها که از صبح تا شب کف خیابان کار می‌کنند چه؟ بالاخره تکلیف چیست؟ 

متاسفانه بعضی مواقع در برخی نقاط تهران بدلیل عدم وجود سرویس بهداشتی با صحنه های ناشایست روبرو می شویم چرا که اگرهم سرویس های بهداشتی باز باشد ازنظر نظافت نامناسب است و حتی در برخی موارد شیرآلات مناسبی وجود ندارد و شیر آب چکه می‌کند، برخی از سرویس‌های بهداشتی سطح شهر ازنظر بهداشت عمومی در سطح خیلی پایینی قرار دارد.

اما باید توجه کرد مسائلی مانند تأسیس سرویس بهداشتی با توجه ویژه به نیازهای معلولان، گردشگران خارجی، فضای مناسب مادر و کودک ازجمله مسائلی است که در شهر ها به ویژه پایتخت مورد غفلت قرارگرفته است، از طرفی بسیاری اگر سرویس‌های بهداشتی داخل فضاهای پارک‌ها و فضاهای سبز قرار دارد قابل استفاده نمی باشند

رسولخدا صلى اللّه علیه وآله وسلّم: «النظافه من الایمان». پاکیزگى جزئى از ایمان است

پیشنهاد می شود شهرداری به جای حاشیه سازی وحرکت های غیر اصولی ضمن باز سازی سرویس های بهداشتی موجود وبا توجه به کمبود آن درایجاد سرویس های بهداشتی با امکانات استاندارد حتی در فضاهای غیر پارکی نظیر معابر شهری و میدان‌ها و محل‌های غیر پارکی کمبود سرویس‌های بهداشتی مشهود است برای رفاه حال عموم شهروندان اقدام نماید

برخی از استانداردهای رایج برای ابعاد سرویس بهداشتی عمومی عبارتند از:

• حداقل ابعاد سرویس بهداشتی: ۱۱۰ در ۱۱۰ سانتی متر
• حداقل ابعاد توالت: ۶۰ در ۱۲۰ سانتی متر
• حداقل ابعاد روشوئی: ۳۰ در ۹۰ سانتی متر
• حداقل ابعاد دیوار: ۷۰ در ۸۰ سانتی متر
• حداقل ابعاد پنجره: ۱۵ درصد از کل دیوار
• حداقل فضای دستشوئی: ۴۵ در ۱۰۰ سانتی متر