
آقای رائفیپور،شوخی با مردم، نشانه بیخردی است
فهم اگر به خودستایی رسید، دیگر فهم نیست؛وقتی کسی جایگاه عمومی داره و از تریبون برای “شوخی با مردم یک استان” استفاده میکنه، باید بدونه که نامش را نمیبرند “طنزپرداز” بلکه “نادان خودبزرگبین” صداش میزنند.
علی محمدی مدیر مسوول : قدیمیها گفتهاند:
«اول مزهمزه کن، بعد حرف بزن» حرفی که مزه نکرده، ممکن است تلخ بیفتد؛ تلخ برای مخاطب، و شرمآور برای گوینده.شما که ادعای تحلیل و دانایی دارید، چرا پیش از صحبت، وزن کلامتان را نمیسنجید؟
آقای رائفیپور،:مردم قزوین نه اولیناند و نه آخرین قربانی این «شوخیهای بیمارگونه». ولی وقتشه یک بار برای همیشه بفهمید:
گفتید «شوخی کردم». در گذشته چه حال چه تفاوتی داره ، اما با چه چیزی شوخی کردید؟ با مردم یک استان؟ با تاریخ، هویت و غرور یک ملت؟
قزوین، یکی از کهنترین شهرهای ایران است؛ شهری که قرن ها پایتخت فرهنگی، مذهبی و سیاسی این سرزمین بوده. شهری که نام بزرگانی چون عبید زاکانی، علامه حسنزاده قزوینی، عارف قزوینی، آیتالله رفیعی قزوینی، و دهها متفکر و فقیه دیگر را در تاریخ ثبت کرده است.
شهر قزوین دروازه تمدن به غرب ایران است، و مردمش همواره در علم، مقاومت، تولید، و فرهنگ پیشتاز بودهاند.
قزوین شهری است که در نهضت مشروطه، انقلاب اسلامی، و جنگ تحمیلی نقشی تعیینکننده ایفا کرده و مردمانش در عرصههای علم، فرهنگ، تولید و مقاومت، همواره پیشگام بودهاند.
شما میتوانید نظرات خود را بگویید، اما وقتی از تریبون عمومی برای تحقیر یک ملت استفاده میکنید، دیگر اسمش شوخی نیست؛ سوءاستفاده از تریبون و فرار از پاسخگویی است.
اینکه هر نقدی را با عبارت «شوخی کردم» پاسخ دهید، نه نشانه تیزهوشی، بلکه فرار از مسئولیت است.
امیدواریم روزی برسد که هرکس در هر جایگاهی قرار دارد اگر اشتباهی کرد بگوید: «پوزش میطلبم.»