ایلنا: پژوهشگر بین الملل حقوق کودک و مدرس دانشگاه گفت: ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی که شامل معافیت پدر از قصاص در قتل فرزند، یکی از بزرگترین نقاط ضعف قانون است که مورد انتقاد بسیاری از حقوقدانان قرار دارد. این قانون از نظر بسیاری، باعث کاهش بازدارندگی در موارد کودککشی توسط والدین میشود.
«محمد مهدی سید ناصری» پژوهشگر بین الملل حقوق کودک و مدرس دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در تعریف حقوقی از مفهوم کودک آزاری گفت: کودک لطیفترین گل انسانیت است که دین مبین اسلام نیز توجه ویژهای به آن داشته است. از اینرو، پدیده کودک آزاری، پدیدهای است شوم که عواطف انسانها را جریحهدار میکند. امروزه یکی از تاسفبارترین اخبار در جهان و بهخصوص کشورمان، که دل هر انسانی را میلرزاند، افزایش آمار کودک آزاری است.
وی افزود: در ایران نیز عوامل متعددی دست به دست هم دادهاند تا روز به روز شاهد افزایش کودک آزاری باشیم. روشن است که کودکان انسانهای آسیبپذیری هستند و به مراقبت و حمایت برای گذر از دورهی کودکی نیازمندند و ایفای حقوق آنان بر سلامت و مصونیت در برابر خطرات بسیار مهم است. کودک آزاری یعنی هرگونه بدرفتاری فیزیکی یا عاطفی با کودکان؛ حتی یک نگاه تند و یا غلفت و بیتوجهی به کودکان نیز مصداق کودک آزاری است. «کودک آزاری» از دو کلمه کودک و آزار تشکیل شده است.
وی در خصوص ارائه آمار از پدیده کودک کشی و کودک آزاری در سال های اخیر در ایران خاطرنشان کرد: کودکآزاری و کودککشی یک معضل چندوجهی است که نیازمند رویکردی جامع و همکاری بین نهادهای دولتی، سازمانهای مردمنهاد و عموم جامعه است. تقویت قوانین، آگاهیبخشی، حمایتهای روانی- اجتماعی و توجه ویژه به خانوادههای در معرض خطر، میتواند گامهای مؤثری در کاهش این معضل باشد. آمار رسمی و دقیق کودکآزاری و کودککشی در ایران به دلایلی همچون گزارشنشدن بسیاری از موارد، عدم شفافیت در برخی نهادها و نقص در سیستم آمارگیری بهسختی قابلدستیابی است.
ین پژوهشگر در ادامه افزود: با اینحال بر اساس گزارش سازمان بهزیستی، سالانه بیش از ۲۰ هزار مورد کودکآزاری از طریق خط ۱۲۳ گزارش میشود. در مواردی که خشونت به قتل کودک منجر شده است، آمار رسمی از سوی سازمان پزشکی قانونی و نیروی انتظامی اعلام میشود.
ناصری درباره علل افزایش موارد گزارش شده در سال های اخیر از کودک آزاری در ایران عنوان داشت: اولین عامل در افزایش گزارشات در این حوزه آگاهی عمومی؛ تلاش نهادهای اجتماعی و رسانهها برای تشویق مردم به گزارش موارد کودکآزاری می باشد. عامل دوم مربوط به افزایش مشکلات اقتصادی و اجتماعی؛ فشارهای اقتصادی، بیکاری، و افزایش اعتیاد است که آسیبپذیری کودکان را تشدید کرده است. همچنین گسترش شبکههای اجتماعی؛ انتشار سریع اخبار، موارد پنهان کودکآزاری را به سطح جامعه آورده است.
وی در تشریح دلایل کودک کشی و کودک آزاری در ایران تصریح کرد: عوامل اصلی این پدیده را میتوان به سه دسته فردی، خانوادگی و اجتماعی تقسیم کرد: نخست عوامل فردی که شامل اختلالات روانی والدین از جمله اختلالات شخصیت، افسردگی یا روانپریشی است. همچنین اعتیاد، مصرف مواد مخدر و الکل در بسیاری از موارد، مستقیماً به آزار و قتل کودکان منجر شده است.
وی در ادامه بیان داشت: دلیل دوم عوامل خانوادگی است که می توان به مشکلات اقتصادی مانند ناتوانی خانوادهها در تأمین نیازهای اساسی اشاره کرد که باعث افزایش خشونت میشود. عامل سوم طلاق و اختلافات زناشویی است که با ایجاد بستر تنشهای ناشی از جدایی، کودکان را در معرض خطر قرار میدهد.عامل چهارم باید به تربیت نادرست اشاره کرد و باور به اینکه تنبیه شدید میتواند به تربیت کودک کمک کند.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد :عوامل اجتماعی نیزدر پدیده کودک آزاری دخیل هستند که ناشی از فقر فرهنگی و نبود آموزش به دلیل عدم آگاهی والدین از حقوق کودکان و روشهای صحیح تربیتی است. نابرابریهای اجتماعی ازجمله تبعیض و احساس ناتوانی خانوادهها در مواجهه با مشکلات زمینه را برای کودک آزاری افزایش می دهد.عامل مهم دیگر در کودک آزاری کمبود نظارت و مداخله است به این معنا که نهادهای حمایتی اغلب پیش از وقوع فاجعه، مداخله نمیکنند.
این پژوهشگر حقوق کودکان با تاکید بر اینکه بر اساس تحقیقات سازمانهای دولتی و مردمنهاد، موارد قابل توجهی از کودکآزاری توسط والدین (پدر یا مادر) انجام میشود، گفت: ناپدری یا نامادری در مواردی که کودک تحت سرپرستی قرار میگیرد، در معرض اتهام قرار دارند. در موارد جنسی، آزار توسط اقوام نزدیک یا افراد غریبه نیز به چشم میخورد، اما نسبت آن کمتر از موارد خانگی است. آزار جسمی نیز بیشتر توسط والدینی انجام میشود که خود قربانی خشونت بودهاند و بهصورت نسلی این رفتار را تکرار میکنند.