نامزده ای انتخاباتی ریاست جمهوری ،ازعوام فریبی ودادن وعده های غیر عملی خوداری کنند.

نامزدهای ریاست جمهوری خوب است بدانند اثر تحریم چیست، با شعار نمی‌شود مملکت ساخت و مسأله تغییر آدم‌ها نیست.

چند دهه گذشته شاهد بحث های در خصوص عوام فریبی در منابع مختلف بومی و بین المللی بوده و رفتارهای عوام فریبی مورد تحلیل قرار گرفته است در کشور ما در رسانه های ملی ، کاغذی و… به تناوب بحث هایی دراین باره مطرح گردیده و می شود. شاید به این دلیل است که اطلاع رسانی وآگاهی بخشی دراین باره ضروری به نظر می رسد.

عوام فریبان یا به گفته امروزی پوپولیسم ها خودشان را تنها نماینده مردم و دیگر رقبای سیاسی شان اساسا فاقد مشروعیت‌می دانند چون هر کسی که حامی آنها نباشد اصلا جزو مردم به حساب نمی‌آید. آنها بر این نکته اصرار می‌ورزند که نخبگان حاکم غیراخلاقی و فاسدند.

عوام فریبان همیشه دعوت به مراجعه به آرای عمومی می‌کنند، ولی منظورشان فرآیندهای آزاد و دموکراتیک شکل‌گیری خواست شهروندان نیست. آنها صرفا می‌خواهند برای آنچه خودشان به عنوان خواسته مردم تعیین کرده‌اند، تاییدیه‌ای دست و پا کنند. بنابراین عوام فریبی شیوه‌ای برای افزایش مشارکت مردم در سیاست نیست. بلکه خطری واقعی برای «دموکراسی» بشمار می ایند .

در پایان می توان گفت:

پوپولیسم یک ایدئولوژی مثل دیکتاتوری، دموکراسی، کمونیسم و … نیست. پوپولیسم یک استراتژی سیاسی است که ممکن است توسط هر کسی(حتی یک نخبه) با اهداف منفعت‌طلبانه برای فریب مردم استفاده بشه.

رهبران پوپولیست علاوه بر تمام قابلیت های فردی (توانایی سخنرانی، شخصیت مورد قبول اکثریت، کاریزما و …) توانایی زیادی در شناخت خواسته های مردم دارند. یک روز عدالت را ترند«رواج » میکنند فردا موسیقی رپ را مجاز و از دل مردم میدانند! البته تاکید میکنم پوپولیسم یک راه و روش و استراتژی رهبری سیاسیه و معمولا با هدف پیروزی در انتخابات یا جلب نظر اکثریت مردم برای تغییرات سیاسی استفاده میشه.

متاسفانه وقتی کشور ها به نقطه ای میرسند که هیچ سیاستمداری دقیق نمیداند چه باید کرد(عدم قطعیت)، شخصیتهای عوام‌فریب شروع به خودنمایی سیاسی میکنند.