جشن امردادگان
در آیین زرتشت ۶ امشاسپند به نام‌های بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسفند، خرداد و مرداد وجود دارد. امشاسپندان تجلی صفات اهورامزدا در نظام هستی و نماینده او در نگهداری عالم و هدایت انسان‌ها هستند. امرداد نام آخرین امشاسپندان است و معنای جاودانگی دارد.
در آیین زرتشت ۶ امشاسپند به نام‌های بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسفند، خرداد و مرداد وجود دارد. امشاسپندان تجلی صفات اهورامزدا در نظام هستی و نماینده او در نگهداری عالم و هدایت انسان‌ها هستند. امرداد نام آخرین امشاسپندان است و معنای جاودانگی دارد. درحالی‌که مرداد معنی نیستی و مرگ می‌دهد اما با اضافه‌شدن الف در اول آن معنی آن عوض می‌شود و از مرگ و نیستی به رستگاری یا جاودانگی تبدیل می‌شود.
امرداد وظیفه نگهبانی از گیاهان و نگهداری از رمه‌ها را دارد. او می‌کوشد گیاهان پژمرده نشوند و بیماری و مشکلات را از بین ببرد. خیام در «نوروزنامه» می‌نویسد: «مردادماه یعنی خاک، داد خویش بداد از برها و میوه‌های پخته که در وی به کمال رسد». در ایران باستان وقتی پنجمین ماه سال به نام امرداد و هفتمین روز از ماه به نام امرداد هم‌زمان می‌شدند، جشنی به نام امردادگان برپا می‌شد زیرا امرداد فرشته جاودانگی است و در عالم جسمانی نگهبانی از گیاهان و افزایش آبادانی‌ها وظیفه اوست. کاشت درخت، پاسداشت زیست‌بوم به ویژه درختان، فراهم کردن خوراک‌های گیاهی از جمله آیین‌های این جشن بوده است.منبع هم میهن
