نقش کارگران به‌عنوان پیشتازان انقلاب و ضرورت توجه دولت و نمایندگان مجلس
علی محمدی پایگاه خبری موج نو نیوز : کارگران همواره به‌عنوان نیروی محرکه اصلی انقلاب‌ها و تحولات اجتماعی شناخته شده‌اند. نقش بی‌بدیل آنان در انقلاب اسلامی ایران نه‌تنها به‌عنوان پیشتازان میدان مبارزه، بلکه به‌عنوان سازندگان زیرساخت‌های اقتصادی کشور نمایان بوده است. بااین‌حال، در سال‌های اخیر شاهد نادیده گرفتن حقوق این قشر زحمتکش بوده‌ایم. در اینجا به بررسی نقش تاریخی کارگران در انقلاب، وضعیت کنونی آنان، و لزوم تغییر رویکرد دولت و نمایندگان مجلس برای حمایت واقعی از حقوق این قشر می‌پردازد.
مجلس هم به اندازه دولت در فقر کارگر و بازنشسته سهیم است
نقش تاریخی کارگران در انقلاب
کارگران در دوران انقلاب اسلامی ایران با برگزاری اعتصابات گسترده و توقف فعالیت‌های حیاتی کشور، پایه‌های رژیم پیشین را متزلزل کردند. نمونه‌های بارز نمونه‌های بارز پالایشگاه تهران ، پالایشگاه‌های نفت اصفهان، شیراز، تبریز و آبادان، کارخانه‌های کاغذ و دخانیات، بافندگی و دیگر کارخانه‌های بزرگ که اقتصاد رژیم را فلج و پیام‌های انقلاب را به جهان مخابره کرد.بسیاری از کارگران نه‌تنها در حوزه اقتصادی، بلکه با حضور در میدان‌های مبارزه، در پیروزی انقلاب نقش مستقیم ایفا کردند.
پس از انقلاب، کارگران همچنان در بازسازی کشور و توسعه زیرساخت‌ها حضور فعالی داشتند و روحیه ایثار و تلاش آنان در سال‌های جنگ تحمیلی نیز مشهود بود. این نقش تاریخی، مسئولیت دولت و نمایندگان را برای حمایت از این قشر پررنگ‌تر می‌کند.
وضعیت کنونی کارگران
آمار و اطلاعات: بر اساس آمارهای رسمی، کارگران بیش از ۴۵ درصد نیروی کار کشور را تشکیل می‌دهند. اما متأسفانه، بخش عمده‌ای از آنان با مشکلات جدی ازجمله کاهش قدرت خرید، قراردادهای موقت و نبود امنیت شغلی مواجه‌اند.
مشکلات و چالش‌ها:
- افزایش خط فقر و کاهش دستمزد واقعی.
- گسترش قراردادهای کوتاه‌مدت و سفیدامضا.
- ضعف در اجرای قوانین حمایت از کارگران.
- عدم حمایت کافی از کارگران در بخش خصوصی.
این شرایط نه‌تنها کرامت انسانی کارگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه توسعه اقتصادی کشور را نیز با چالش مواجه می‌کند.
نقش دولت و نمایندگان مجلس
وظایف قانونی و اخلاقی: دولت و نمایندگان مجلس وظیفه دارند که به‌عنوان نمایندگان مردم، از حقوق کارگران حمایت کنند. اصل ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر تأمین نیازهای اساسی مردم، ازجمله کارگران، تأکید دارد. اما عملکرد کنونی نشان می‌دهد که این وظیفه به‌طور کامل اجرا نشده است.
نقد عملکرد فعلی:
- تصویب قوانینی که عملاً به تضعیف حقوق کارگران منجر می‌شود.
- نبود شفافیت در سیاست‌گذاری‌ها و تخصیص بودجه برای حمایت از کارگران.
- سنگ‌اندازی در مسیر ایجاد تشکل‌ها و اتحادیه‌های کارگری مستقل.
تأثیر سیاست‌گذاری صحیح: اگر دولت و نمایندگان رویکرد حمایتی و اصلاحی داشته باشند، می‌توانند نه‌تنها معیشت کارگران را بهبود بخشند، بلکه با افزایش انگیزه و بهره‌وری این قشر، رشد اقتصادی کشور را نیز تضمین کنند.
پیشنهادات عملی
برای بهبود وضعیت کارگران و استفاده از ظرفیت‌های آنان در توسعه کشور، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:
- تقویت قوانین حمایتی: بازنگری در قوانین کار برای جلوگیری از قراردادهای موقت و سفیدامضا و تضمین امنیت شغلی.
- حمایت از تشکل‌ها: فراهم کردن بستر قانونی برای تشکیل و فعالیت اتحادیه‌های کارگری مستقل.
- افزایش دستمزد واقعی: تطبیق حقوق کارگران با نرخ تورم و تأمین قدرت خرید آنان.
- شفافیت در سیاست‌گذاری: ایجاد سازوکاری شفاف برای پیگیری حقوق کارگران در مجلس و دولت.
- آموزش و توانمندسازی: اجرای برنامه‌های آموزشی برای ارتقای مهارت‌های کارگران و افزایش بهره‌وری.
در نهایت می توان گفت کارگران به‌عنوان پیشتازان انقلاب و نیروی محرکه توسعه اقتصادی کشور، شایسته حمایت واقعی و همه‌جانبه هستند. دولت و نمایندگان مجلس باید با درک اهمیت این قشر، از سیاست‌هایی که به تضعیف حقوق آنان منجر می‌شود، اجتناب کرده و مسیر را برای بهبود وضعیت معیشتی و شغلی آنان هموار کنند. تنها با چنین رویکردی است که می‌توان انتظار داشت کارگران همچنان به‌عنوان ستون اصلی اقتصاد و پیشرفت کشور باقی بمانند.
