دولتی که با توجه به رنجور بودن کالبد ضعیف اقتصاد پایمال شده توسط سیاستهای منتهی به تحریم و نبود توسعه درست اقتصادی، درفش مبارزه با فقر را در دست گرفت، حال و همزمان با فقدان رشد اقتصادی مناسب در این حاکمیت رانتی و غیر شفاف مردم را هر روز فقیرتر و وضعیت را نامناسبتر از قبل کرده است. بررسی اجمالی این دو سال وهشت ماه نشان میدهد قیمت دلار از حدود ۲۶ هزارتومان با افزایش ۱۴۰ درصدی حدود ۶۳ هزار تومان، سکه از حدود ۱۱ میلیون تومان به حدود ۴۰میلیون تومان، قیمت مرغ و گوشت و خودرو و… نیز متناسب با تورم افزایش یافته است.
ایسنا :۱۴۰۳/۰۱/۵ سید ابراهیم رییسی بعد از ظهر امروز یکشنبه در اولین جلسه هیئت دولت در سال ۱۴۰۳، تقارن ماه مبارک رمضان با آغاز سال نو و بهار طبیعت را فرصتی ارزنده برای ایجاد تحول فردی و اجتماعی و حرکت به سمت تعالی و کمال دانست و با اشاره به شعار سال افزود: آنچه امسال تحت عنوان جهش تولید مطرح شده، با رشد تولید تفاوت داشته و یک گام فراتر از آن است.
رئیسی در خصوص نظارت بر روند قیمتگذاری و جلوگیری از هر گونه افزایش بیرویه قیمتها، گفت: در شرایطی که سوداگری و دخالت دشمن برای ایجاد اخلال در بازار وجود دارد، نظارت دولت در مواقع لازم برای احقاق حقوق مردم ضروری است.
هشتم دی ماه ۱۴۰۲ اقتصاد۲۴- ابراهیم رئیسی، در مرداد سال ۱۴۰۰، کرسی ریاستجمهوری را با کولهباری از وعدهها تحویل گرفت. دوران ریاست جمهوری او قرار بود دوران پایان رانت و فساد در کشور باشد. دورانی که هر سالش با یک میلیون شغل به ازای یک میلیون تومان، یک میلیون واحد مسکن و تورم تک رقمی، به روی مردم لبخند بزند. دورانی که در آن اینترنت برای دهکهای پایین رایگان شود و هزینههای درمان نیز ۵۰ درصد کاهش پیدا کند. همین لحظه از زندگی که میگذرانیم، قرار بود وابستگی کالاهای اساسی و سفرهمان به نرخ دلار از بین رفته باشد. قرار بود تا پایان سال ۱۴۰۰ یعنی دو سال پیش، فقر کلا ریشهکن شود. تنها در روند توسعه اقتصادی که رئیسی آن را انقلاب اقتصادی ۱۴۰۰ نامید، قرار بود با تغییر کاربری زمینهای کشاورزی، تنها ۱۲ میلیون شغل در این حوزه ایجاد شود. قرار بود نوسانات قیمت گوشت، قیمت لبنیات و سایر اقلام مهم خوراکی کاهش یابد، جشن پایان مستاجری مردم ایران برپا شود و در یک کلام، هر ماه یک خبر خوب بشنویم!
هرچند به گواه بسیاری از کارشناسان و آگاهان جامعه و اقتصاد، بسیاری از وعدههای رئیسی، امکان تحقق نداشتند اما به گواه رئیسی، «ما در کشور اهل اینکه «نمیشود، نمیتوانیم، مگر میشود؟ کو بودجه؟ کو اعتبارات؟» نیستیم. ما اصحاب «ما میتوانیم» هستیم».
به این ترتیب یکشنبه ۲۸ خرداد سال جاری، ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی رفت تا لایحه برنامه هفتم توسعه را به مجلس ارائه کند. او میدانست که با نزدیک شدن به دوسالگی دولتش باید نسبت به وعده هایش دستکم به هوادارانش پاسخگو باشد. اما در شرایطی که مسکن و اجاره بهای مسکن داد همه را به هوا برده بود، رئیسی نه تنها تقصیر را به گردن «قبلیها انداخت» بلکه طلبکار هم شد: «برخی میگویند دولت قول داده است یک میلیون مسکن بسازید. آنها که نساختند باید جواب دهند که چرا مسکن نساختند؟»
و این چند سطر، خود پاسخ به تمامِ وعدههایی بود که در آستانه انتخابات، اصولگرایان به کمپین انتخاباتی او تزریق کردند اما حال کسی، سرپرستی آنها را به عهده نمیگیرد! چرا که مخالفان پیشرفت و توسعه به خوبی میدانند که با بیرون راندن اقتصاد از گود و اولویتزدایی از آن، میتوانند این نمایش توسعه را به حوزه سیاست انتقال دهند چرا که برای آنها نمایش دموکراسی و عدالت اجتماعی به مراتب آسانتر از ارائه آمار و مستندات حوزه اقتصاد است و چه بسا در نهایت، وضعیت جیب و سفره مردم است که به همین مستندات نیز اعتبار خواهد داد و این اعتبار اکنون، غایبترین عنصر در دولت سیزدهم است.
دولت سیزدهم، ناکام در وعدهها
به گزارش اقتصاد ۲۴ اکنون دو سال و پنج ماه از آغاز دولت سیزدهم گذشته است. همراه با باری از تعهدات باقیمانده، شعارهای بیسرانجام و دستوراتی که از رئیسی سرپیچی کردند، شعارهایی که حال بیشتر به ابزارهایی برای مقاصد سیاسی میماند که هیچ نقشی در بهبود رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی ایفا نکرده است. یکی از اصلی ترین این شعارها که آخرین اخبار آن هنوز هم داغ است مربوط به اینترنت است. بهبود کیفیت اینترنت، پهنای باند و رایگان شدن آن برای دهکهای کمدرآمد، اصلیترین شعارهای رئیسی در حوزه اینترنت بود. با این حال، تنها تغییری که بیش از دو سال فعالیت رئیسی و تیمش در حوزه فناوری و اینترنت کشور ایجاد کرده، فیلترینگ گسترده شبکههای اجتماعی، افزایش گردش مالی مافیای فیلترشکنها، افزایش نارضایتیها از سرعت و کیفیت اینترنت و سقوط نام ایران در رتبهبندیهای جهانی است. البته به این موارد باید، افزایش ۳۴ درصدی تعرفههای اینترنت به دنبال نامه برخی از اپراتورها به رئیسی را نیز اضافه کنیم.
ریشهکن کردن فقر در دو هفته
ریشهکن کردن فقر در دو هفته شعار دهان پرکنی است اما از همان ابتدا هم مشخص بود که این دستور چقدر دور از واقع است. در اسفند سال ۱۴۰۰، ابراهیم رئیسی دستور رفع فقر مطلق را صادر و از مسئولان خواست حتی در شب عید، با اقدامات جهادی، به دستگیری فقرا و نیازمندان جامعه بپردازند. این تصمیم در همان روزهایی اتفاق افتاد که آمار نشان میداد جمعیت بیش از ۲۵ میلیون نفر از خط فقر گذشتهاند.
به گزارش اقتصاد ۲۴ پس از گذشت دو سال از این دستور، فقر مطلق طیف گستردهای از جامعه را فرا گرفته و ۱۹ میلیون و ۷۰۰ هزار ایرانی، محروم از امکانات اولیه معیشتی هستند. سقوط ارزش پول ملی به همراه افزایش نرخ تورم و سیاستهای اقتصادی حکومت، به افزایش شدید خط فقر و افزایش جمعیت زیر خط فقر منجر شده است. در حالی که محمد باقری بنایی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، افزایش خط فقر و گسترش جمعیت زیر خط فقر را تأیید میکند، اعلام کرده است که با توجه به تورمی که در یکی دو سال اخیر رخ داده، خط فقر در تهران به ۳۰ میلیون تومان رسیده است. او همچنین اظهار کرده که به دلیل افزایش قیمتها، اجارههای مسکن و افزایش هزینههای معیشتی، قشر متوسط جامعه عملاً به سمت حاشیهنشینی در تهران یا شهرهای همجوار متمایل شده است.