مسوولی که اساسا نمیداند یا گمان نمیکند که مردم درد دارند بلکه در توهم است که مردم هم مثل خودشان بیدغدغه زندگی میکنند.
دردها هرگز نباید کتمان شود. گاهی بهنیت مقابله با سیاهنماییها یا بهخاطر کلکلهای رسانهای و عملیات روانی، حقایق و دردها هم بیان نمیشود و بهصورت مبالغهآمیز، تطهیر و سفیدنمایی صورت میپذیرد که نتیجه آن دهنکجی و بیتوجهی به مردم و طبیعتا خشم، عصبانیت و رویگردانی مردم را در پی خواهد داشت.
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ سایت خبری شعار سال نوشت :صولت مرتضوی وزیر رفاه دولت رئیسی در پاسخ به سوالی در باره ناکافی بودن دستمزد کارگران، آنها را دعوت به قناعت کرد.
رطبخوردههایی که منع رطب میکنند هم در این دسته قرار دارند. صاحبان ثروتهای آنچنانی که توصیه به قناعت مردم میکنند هم همین جمله مشهور را میگویند.
تازه این برای مواردی است که مسوول در میدان حاضر باشد وبا عینک دودی از پشت شیشه خودرو نظاره گر وضعیت باشد در غیر اینصورت اساسا نمیداند یا گمان نمیکند که مردم درد دارند بلکه در توهماست که مردم هم مثل خودشان بیدغدغه زندگی میکنند.
کسانی که خرید منزلشان تا ثبتنام مدرسه آقازاده هایشان را کارمندانشان انجام میدهند، نه تورم میفهمند، نه قدرت خرید میدانند چیست، نه از قسط و وام و ضامن و امثالهم تصوری دارند و درنتیجه نه دردی دارند و نه دادی میزنند و نه از این بیداد بیزارند.
مرحوم حاج اقا خدا دوست روحش شاد معاون وزیر کشور ورییس سازمان ثبت احواا اوایل دهه ۶۰ دیدم با اتوبوس به طرف منزل می رود از ایشان سوال کردم حاج اقا چرا شما که راننده وخودرو در اختیار دارید با اتوبوس به منزل تشریف می برید گفت پسرم در کنار مردم باشی درد را احساس می کنی جمله ای زیبا گفت یادم نیست از چه کسی بوده جمله این بود ( شاه اگر شاهه می دونه تو مملکت چه خبره ومردم چه مشکلاتی دارند وهیچ کاری نمی کنه وای به حال اون مملکت ومردمش واگر نمی دونه باز وای به حال اون مملکت ومردمش )
اولا بیگانه بودن با درد مردم و عدم حضور در میدان و نمک پاشیدن به زخم ملت باید از ذات و ادبیات مسئولان رخت بربندد.
ثانیا دردها هرگز نباید کتمان شود. گاهی بهنیت مقابله با سیاهنماییها یا بهخاطر کلکلهای رسانهای و عملیات روانی، حقایق و دردها هم بیان نمیشود و بهصورت مبالغهآمیز، تطهیر و سفیدنمایی صورت میپذیرد که نتیجه آن دهنکجی و بیتوجهی به مردم و طبیعتا خشم، عصبانیت و رویگردانی مردم را در پی خواهد داشت.