مقام معظم رهبری : آبان ۱۳۸۶ -مسأله‌ى مستمرى‌بگیرها و بازنشستگان، واقعا مسأله‌ى مهمى است.
قانون کار باید تضمین‌هاى لازم را براى دوران بازنشستگى و براى دوران نقص عضو و شرایط نقص عضو و امثال آن داشته باشد.
دولت هم باید ان‌شاءالله کمک کند تا قشرهایى که در پوشش تأمین اجتماعى هستند – مثل بازنشستگان – هر کدام به نحوى مورد اعتنا و توجه ویژه قرار گیرند. – اگر خداى ناکرده نسبت به بازنشستگان بى‌اعتنایى، بى‌احترامى و بى‌توجهى شود و آنها دچار مشکل شوند، این آیینه‌ى فرداى کارکنان امروز خواهد بود. –
بازنشستگان، نیروى فعاله‌ى کشور در اندکى پیش از این هستند که تلاش کرده‌اند، زحمت کشیده‌اند، بسیارى از آنها شب و روز و عمر و جوانى خود را صرف کار کرده‌اند و باید کشور به این تلاش و به این زحمت‌کشى مستمر دوران عمر پاسخ گوید. این را بدانید که وضع فعلى بازنشستگان، در واقع همیشه به صورت یک الگو در مقابل چشم کارکنان فعلى دولت قرار خواهد گرفت. هرچه وضع بازنشستگان در کشور بهتر باشد، کارکنان فعلى دولت با دلگرمى بیشترى کار خواهند کرد؛ چون مى‌دانند فردا که به آن وضع رسیدند، اوضاعشان خوب خواهد گذشت.
دستگاه دولتى باید به صورت اساسى به مسأله‌ى بازنشستگان ، به خصوص کسانى که در پوشش سازمان تأمین اجتماعى و سازمان‌هاى دولتى، بیمه و تأمین هستند – توجه و به صورت ویژه به آنها رسیدگى کند.
به وضعیت بازنشسته‌ها برسید. اگر مى‌خواهید در دستگاه شما افراد خوب کار کنند، راهش این است که به بازنشسته‌اى که الان هیچ کارى براى شما نمى‌کند، خوب برسید.
امروز [باید] طورى بنا کنیم که حقیقتا آن کسى که سى سال کار کرده، و حالا پایان‌نامه‌ى کار سى ساله‌اش را مى‌خواهد بگیرد احساس افتخار کند، و احساس بیکارگى و عطلت نکند.
بازنشسته از شاغل جدا نیست، بازنشسته آیینه‌ى شاغل است، آیینه‌ى آینده‌ى شاغل است. بازنشسته یعنى آن فردایى که امروز شده؛ همه‌ى فرداها یک وقت امروز خواهد شد؛ چون قطعى است.
اگر در محیط بازنشستگى شور و امید و علاقه‌ى به کار و شوق به مفید بودن و رضایت‌مندى وجود داشته باشد، مستقیما اثر او منعکس مى‌شود روى شاغل، شاغل همان بازنشسته است.
