
«هشدار پروفسور قدوسی: ترک فعلها عامل بحران ریزگردها»
رضا_قاسمپور :ایران به کشور کنفرانسها و سمینارهای بیحاصل معروف است از این منظر نگاه توام با شک و تردید عامه مردم به جلسات هم اندیشی(حتی مدل مردمپایه و عمدتا فاقد خروجی مشخص) تا حدودی قابل درک میباشد.
از طرفی اصل پروانه میگوید: اگر پروانهای در آمریکای شمالی بال بزند ممکن است از تاثیرات آن در اقیانوس آرام طوفانی به پا خیزد.
لذا وقایع محیط زیستی و سلسله تحولات اجتماعی ایزوله و بیارتباط نبوده و هیچ کنش اجتماعی بیحاصل نیست. ممکن است تاثیر و تاثرات کنشها و عرق روحی ما، آنی نبوده و در آتیه دور و نزدیک و چه بسا برای فرزندانمان نتیجهبخش باشد.

🌀جلسات مردمپایه موثرترند
سه شنبه ۱۷ تیر ۴۰۴ متعاقب جهش بحران ریزگردها در تهران کرج برآن شدیم تا در قالب کانون حامیان حقوق شهروندی و شاخه محیط زیستی حزب مردمسالاری شعبه استان البرز نشست تخصصی هماندیشی با حضور متخصصان امر و علاقمندان برپا نمائیم. با انتشار آگهی نشست تعدادی از هم وطنان با پمپاژ انرژی منفی در گروههای مجازی پیشاپیش کنش ما را به چالش کشیده و زیر رادیکال شک و تردید بردند. ولی خوشبختانه نشست هماندیشی با استقبال غیرمنتظره اصحاب رسانه و خبر، فعالان فرهنگی اجتماعی، کنشگران محیط زیستی و صد البته مطالبهگران شهری روبرو گردید. مهندس رجایی(مدیر اسبق محیط زیست غرب استان تهران)،دکتر نادرخانی(نماینده کارگروه محیط زیست دکتر شیرینزاد)، دکتر توکلی(فعال محیط زیستی و از مدیران ارشد گروه گپ استان البرز)، استاد فرانه بهاور(موسس پویش ملی مردمی نه به ته سیگار)، مهندس رسول موذن (دبیر حزب جمهوریت در البرز) دکتر سیفیار،دکتر خرائی، استاد چمنی، استاد الیاسی،استاد مصباح،دکتر مرادخانی، مهندس دلیری، مهندس کلهری،مهندس فرامرزی (معاون سیاسی بخشدار مرکزی کرج) مهندس باروتی، سرکار خانمها خاکپور،آذری، جاویدان، شریفی، گودرزی، صمیمی و خیلی از علاقمندان دیگر با مشارکت در مباحث علمی “پروفسور جمال قدوسی” بر وزانت جلسه افزودند.

🌀ضرورت برخورد با ترک فعلها
شاهبیت سخنان پروفسور جمال قدوسی؛ ضرورت برخورد جدی دولت با ترک فعلهای پیدا و پنهان مسئولین مرتبط با محیط زیست، منابع طبیعی،جهاد کشاورزی، وزارت نیرو و دیگر مسئولین ملی، استانی و شهرستانی مرتبط به تالاب صالحیه(قارپوزآباد) به عنوان کانون ریزگردهای فعلی تهران کرج بود.
برخوردهای انتزاعی ادارات و سازمانها و تصمیمگیریهای خرد و جزیرهای برای مسئلهای ملی (مرتبط به استانهای البرز،تهران، قزوین،زنجان و قم) زهکشی ۴۵ کیلومتری در دشت قزوین،عدم احصا حق آبه تالاب از رودخانههای اطراف و سدطالقان، چرای شترهای بیصاحب در بیابانهای نظرآباد و اشتهارد و نابودی پوشش گیاهی منطقه، عدم توجه به مطالعات زمینشناسی و بین رشتهای و… بخش دیگری از مباحث مطروحه در نشست هم اندیشی بود.
بهرهمندی از فرهیختگان پرشمار و منزوی، پاسخگو کردن حاکمیت، استفاده بهینه و تعقلی از رطوبت هوا، تصمیمگیریهای یکپارچه و ملی، پژوهشهای عالمانه و بهرهگیری از آخرین تکنولوژیهای روز دنیا میتواند در احیای تالابهایی رو به موت همانند صالحیه موثر افتاده و بحران فزاینده ریزگردها با منشا داخلی را کنترل نماید.

🌀بیا و بر لب خشک من آبرا برسان
در پایان مخاطبان را با شعری زیبا و مرتبط به تالاب در حال احتضار قارپوزآباد(صالحیه) از سرکار خانم “فروزنده مستوفی” شاعر کرجی تنها میگذاریم.
بیا و بر لب خشکِ من آب را برسان
به خاک تَف زده تالاب را برسان
برای حنجرهای که هنوز میسوزد
در انتهای سوالم، جواب را برسان
عنان زندگیام دست کیست؟ بگو
دوای این همهی التهاب را برسان
نشستهای که بخشکد نهال زندگیام؟
به پلک خسته من خواب را برسان!
به روی گردوغبارم که اوج دلتنگیست
ببار و بر همه طعم شراب را برسان
ترکترک شده دشتِ پر از هواخواهم
بیا و راهِ گذشت از سراب را برسان
زیادهخواهی اگر نیست این “هواخواهی”
به شهرِ دلشدگانم ثواب را برسان!
برای حالخوشایرانِ کوچکم برخیز
بکوش و سرزده ایام ناب را برسان