با یکی‌شدن بازنشستگان دیروز ، امروز و فردا خواسته‌ها محقق می‌شود
در مقاطع مهم تاریخی، همیشه یک واژه جادویی بوده که می‌تواند ملتی را از تفرقه به قدرت و از نارضایتی به پیروزی برساند؛ و آن چیزی نیست جز وحدت
علی محمدی بازنشسته وبازرس کانون حامیان حقوق شهروندی : واژه‌ای که امام خمینی (ره) در جریان انقلاب اسلامی با نگاهی راهبردی از آن بهره گرفت. او می‌دانست که تنها با “یکی شدن”، یعنی ازباهم شدن اقشار مختلف جامعه، از سیاسی ،اجتماعی ، مذهبی و ملی‌گرا گرفته تا دانشگاهی و بازاری، می‌توان پایه‌های یک تحول بزرگ را بنیان گذاشت.
رهبر معظم انقلاب نیز بارها و بارها مردم را با همین کلید طلایی یعنی “وحدت و هم‌افزایی”، به حضور در صحنه‌های سرنوشت‌ساز دعوت کرده‌اند؛ از راهپیمایی‌ها گرفته تا مشارکت در انتخابات و ایستادگی در برابر دشمنان خارجی. رمز این حضور همیشه یکی بوده: با هم بودن.
جامعه‌ی بازنشستگان کشور،با مشکلاتی جدی و انباشته مواجه است همچون بی‌ثباتی در قوانین بازنشستگی، کاهش ارزش حقوق، دغدغه درمان، و احساس نادیده‌گرفته‌شدن. اما این مشکلات، تنها متخص به بازنشستگان دیروز نیست . بلکه مشمولانِ امروز، بازنشستگانِ فردا نیز با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد . آن‌چه امروز بازنشستگان را در گیرنموده ، فردا سرنوشت نسل کارگر و کارمند کنونی خواهد بود.
این آموزه‌ی تاریخی و انقلابی، باید چراغ راه جامعه‌ی بازنشستگان ما باشد. بازنشستگان دیروز و امروزو آینده اگر چه از نسل‌های متفاوتی خواهند بود ، اما دردهای مشترک داشته وخواهند داشت : حقوق ناکافی، درمان پرهزینه، بی‌توجهی به شأن اجتماعی، و دغدغه آینده فرزندان.
از همین روست که وحدت میان بازنشستگان و مشمولانِ در حال کار، نه فقط یک هم‌صدایی نمادین، بلکه یک ضرورت تاریخی است. اگر امروز با درک متقابل، همراهی و انسجام، برای قوانینی پایدار و غیرقابل تغییر توسط سلایق مقطعی تلاش نکنیم، فردا دوباره همان چرخه نارضایتی و بی‌پناهی تکرار خواهد شد.
پس یکی‌شدن بازنشستگان دیروز و امروز، ضرورتی ملی است، نه صرفاً صنفی. اگر بازنشستگان با تجربه و درک از گذشته، در کنار مشمولان پرانرژی و مطالبه‌گر امروز بایستند، پایه‌های یک خواسته عمومی و غیرقابل انکار شکل خواهد گرفت.
بهم پیوستن می‌تواند به تدوین و تثبیت قوانینی منجر شود که در برابر تغییرات سلیقه‌ای مدیران و دولت‌ها مصون باشد. قوانین بازنشستگی نباید با هر جابه‌جایی مدیریتی و سیاسی زیر و رو شوند. ما نیازمند قانونی پایدار، عدالت‌محور و آینده‌نگر هستیم؛ قانونی که از امروز تا نسل‌های بعد، بر آن تکیه کنند.
تجربه نشان داده که هرگاه مطالبات بازنشستگان و کارگران به شکل جداگانه مطرح شده، به سادگی نادیده گرفته شده‌اند. وتفرقه، خواسته‌ها را خنثی می‌کند وبرعکس اتحاد، آن‌ها را به نتیجه می‌رساند
بیایید از تجربه انقلاب درس بگیریم واز نسخه طلایی وحدت ویکپارچگی این بار برای حفظ کرامت و حقوق کارگران و بازنشستگان بهره ببریم
