دستور تلخی که شنیده نشد

واکاوی فرمان هشت ماده ای رهبر معظم انقلاب درباره مبارزه با مفاسد اقتصادی …………………………………………..
خبرگزاری جمهوری اسلامی ۹۰/۰۷/۱۴ سیاسی.رهبری.مفاسداقتصادی تهران- پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای با انتشار گزارشی به بررسی فرمان هشت ماده ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۰ در مورد مبارزه با مفاسد اقتصادی پرداخت .
به گزارش ایرنا به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، دهم اردیبهشت سال ۱۳۸۰، عالی ترین مقام جمهوری اسلامی ایران دستورالعملی را خطاب به سران سه قوه – یعنی بالاترین مسئولین و خدمت گزاران نظام ـ صادر کردند. دو ماه پیش از صدور این فرمان نیز موضوع آخرین نامه ای که دفتر رهبر انقلاب مشترکا به دفتر هر سه قوه ارسال کرده بود، ابلاغ سیاست های کلی نظام بود.
دو ابلاغیه در فاصله ای کمتر از دو ماه ! البته متن ابلاغیه ی دوم مفصل تر نیز بود و با این خطاب آغاز می شد: حضرات آقایان روسای محترم قوای سه گانه دامت تاییداتهم در واقع این نامه نیز فرمانی بود در هشت بند و یک مقدمه ی مفصل که مستقیما قلب مفاسد اقتصادی را هدف گرفته بود. همین نامه بود که بعدها به فرمان هشت ماده ای مشهور شد.
*یک سنگر هشت ضلعی در حافظه ی تاریخی انقلاب اسلامی، دو سال به نام مبارک امیرالمومنین علیه السلام زینت یافته است ؟ ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰٫ هفتادو نه ، سال امیرالمومنین علیه السلام نام گرفت و سال بعد نیز با تاکید بر توجه به عملکردها، سال رفتار علوی نامیدند و در همان ابتدایش این عزم در دستورهای هشت گانه ی زیر آشکار شد: اول: با آغاز مبارزه ی جدی با فساد اقتصادی، فریادها و نعره های مخالفت بلند خواهد شد. این مخالفت ها از سوی کسانی خواهد بود که از آن متضرر می شوند. مبادا در عزم راسخ شما تردید بیفکند.
دوم: ممکن است کسانی به خطا تصور کنند که مبارزه با مفسدان موجب ناامنی اقتصادی و فرار سرمایه ها است. به این اشخاص تفهیم کنید که به عکس، این مبارزه موجب امنیت فضای اقتصادی است.
سوم: کار مبارزه با فساد را به افراد مطمئن و برخوردار از سلامت و امانت بسپارید.
چهارم: ضربه ی عدالت باید قاطع، دقیق و ظریف باشد.
پنجم: بخش های مختلف نظارتی در سه قوه باید با همکاری صمیمانه، نقاط آسیب در گردش مالی کشور را شناسایی و آسیب زدایی کنند.
چندسال قبل بنده مساله ی مبارزه با فساد را مطرح کردم و آن نامه ی هشت ماده ای را نوشتم، اما از داخل مجلس شورای اسلامی – که باید مرکز مبارزه ی با فساد باشد – فریاد اعتراض به این شعار بلند شد؟ با این بهانه که مبارزه ی با فساد، سرمایه ها را از کشور فراری می دهد! ششم: وزارت اطلاعات نقاط آسیب پذیر در فعالیت های اقتصادی دولتی کلان مانند : معاملات و قراردادهای خارجی، سرمایه گذاری های بزرگ، طرحهای ملی و نیز مراکز مهم تصمیم گیری اقتصادی و پولی کشور را پوشش اطلاعاتی دهد و به دولت و دستگاه قضایی یاری رساند.
هفتم: در امر مبارزه با فساد نباید هیچ تبعیضی دیده شود. هیچ کس و هیچ نهاد و دستگاهی نباید استثنا شود.
هشتم: با این امر مهم و حیاتی نباید به گونه ی شعاری و تبلیغاتی و تظاهرگونه رفتار شود. به جای تبلیغات باید آثار و برکات عمل، مشهود گردد.
تلاش برای حاکمیت دوگانه چند سال بعد – سال ۱۳۸۵ـ رهبر انقلاب از یک جریان مرموز در مقابل این عزم و اراده ی جدی خبر دادند. گویا کسانی در میان مسئولین وقت، کارهایی کرده بودند که باید برای ثبت در تاریخ بازخوانی می شد. رهبر انقلاب فرمودند: چندسال قبل بنده مساله ی مبارزه با فساد را مطرح کردم و آن نامه ی هشت ماده ای را نوشتم، اما از داخل مجلس شورای اسلامی – که باید مرکز مبارزه ی با فساد باشد – فریاد اعتراض به این شعار بلند شد؟ با این بهانه که مبارزه ی با فساد، سرمایه ها را از کشور فراری می دهد! در حالی که قضیه به عکس است.
بنده همان وقت هم گفتم که اتفاقا مبارزه ی با فساد، سرمایه گذار سالم را که قصد فسادانگیزی و سوء استفاده ندارد، به کار تشویق می کند. اخیرا گزارشی از یک سازمان معتبر بین المللی خواندم که درباره ی همین مسایل کار می کند. این سازمان اعلام کرده که یکی ازموانع اصلی سرمایه گذاری در بعضی از کشورها عبارت است از فساد اقتصادی. این ها می گفتند مبارزه ی با فساد جزو موانع سرمایه گذاری است ؟ ببینید چقدر فاصله است ! مبارزه ی با فساد مطرح می شود؟ به جای این که عناصر دست اندرکار استقبال کنند و در حد وظایف خود ایفای نقش کنند، به عکس عمل می کنند. این، یکی از گوشه های کوچک حاکمیت دوگانه است که این ها دنبال می کردند.
دو سال بعد از این در پنجم تیر ماه ۱۳۸۷ حضرت آیت الله خامنه ای هنوز از روند برخورد با مفاسد اقتصادی راضی نبودند. آنجا که در بخشی از سخنان شان در دیدار مسئولان ارشد قضایی فرمودند: وجود و رواج مفاسد اقتصادی یکی از بزرگترین خطرهایش این است که عناصر خوب دستگاه ها را متزلزل می کند، زیر پای آنها را سست می کند. بسیاری از این موارد و قضایای مفاسد اقتصادی که به طور مشخص گزارش شده و برای ما گفته شده است، به این ترتیب بوده است که آن مفسد اقتصادی برای پیشبرد کار خود لازم دانسته در داخل فلان دستگاه نفوذ کند و تعدادی از عناصری را که در آنجا کار می کنند، با خودش همراه کند. خوب، آن عناصری که آنجا کار می کنند، مردمان مومنی هستند؟ اما شیطان هوس، زیاده طلبی و پول را به جان اینها می اندازد، همه هم طاقت نمی آورند، مجذوب می شوند، می لغزند؟ این یکی از بزرگترین خطرات مفاسد اقتصادی است.
**پیشینه ی یک اعلام خطر اما آیا صدور فرمان هشت ماده ای که برخی رسانه ها سالروز صدور آن را روز ملی مبارزه با مفاسد اقتصادی نام گذاری کردند، اولین عزم رهبر انقلاب در مبارزه با مفاسد اقتصادی بود؟ با جست وجو در متن بیانات و پیام های رهبر انقلاب در بازه ی سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۰ و تنها با اتکا به کلیدواژه های فساد اقتصادی و مفاسد اقتصادی ، نتایج قابل توجهی به دست می آید. اولین اشاره، سه ماه پس از آغاز دوران رهبری ایشان است و جالب این که ایشان جرایم مالی و اقتصادی را از همان موقع در زمره ی جرایم امنیتی مهم برای نظام برشمرده و می فرمایند: در دنبال گیری مشکلاتی که در جامعه وجود دارد، واقعا اهم و مهمی درست کنیم . یعنی هیات رییسه و سیاست گذاران دستگاه قضایی – هر مجموعه ای که هستند – بنشینند موارد را الاهم فی الاهم کنند و مهم ترین آنها را دنبال نمایند.
چون واقعا امروز در جامعه موارد بدی وجود دارد که همه را باید دستگاه قضایی دنبال کند. ببینیم واقعا کدام ها را بایستی در درجه ی اول قرار داد . الان مثلا در جامعه فساد و ارتشاء و جرایم ضد انقلابی و براندازی و خدعه و تزویر و جعل و امثال این ها وجود دارد. در میان این موارد، کدام از همه مهم تر است ؟ من خیال می کنم اگر بخواهیم دنبال اهم بگردیم، همین مساله ی فسادهای مالی و اخلاقی و ارتشاء و تزویر و امثال این ها چیزهایی است که به خصوص از مردم سلب امنیت می کند و واقعا در رتبه های بالا قرار می گیرند.
در بررسی تاریخی توجه و عنایت رهبر انقلاب به این موضوع، در سال ۱۳۸۰ شاهد اوج توجه و اشاره های ایشان به این موضوع هستیم. در میان کلمات ایشان در آن سال ۴۸۲۰ واژه به تذکر و تبیین موضوع مفاسد اقتصادی اختصاص دارد؟ توجهی که در سال های بعد نیز همچنان ادامه یافته است.
**دستور تلخی که شنیده نشد حضرت آیت الله خامنه ای در سخنان روز یکشنبه ی خود بار دیگر و این بار به بهانه ی بروز یک تخلف بزرگ مالی و بانکی از مفاسد اقتصادی یاد کردند.
جملات تلخی که اشاره ای به روند طی شده ی تذکرات متناوب ایشان نیز داشت: چند سال قبل از این – نمی دانم حالا ده سال است یا بیشتر است – من توصیه های موکدی را راجع به مقابله ی با فساد اقتصادی به مسئولین کشور کردم.
استقبال هم کردند، اما خب، اگر عمل می کردند، دیگر این فساد بانکی اخیر که حالا همه ی روزنامه ها و همه ی دستگاه ها و همه ی ذهن ها را پر کرده، پیش نمی آمد. وقتی عمل نمی کنیم، دچار این حوادث می شویم. اگر با فساد مبارزه بشود، دیگر این چند هزار میلیارد، یا هرچه ؟ سوء استفاده ای که افرادی بیایند بکنند، پیش نمی آید. وقتی عمل نمی کنیم، خب، پیش می آید؟ ذهن مردم را مشغول می کند. دل مردم را مشغول می کند. دل آدم ها را می شکند. چقدر در این کشور از بروز یک چنین فسادی دل ها ناراحت می شود؟ چقدر آدم ها امیدشان را از دست می دهند؟ این سزاوار است ؟ این به خاطر این است که عمل نکردیم. از همان وقت که گفته شد فساد ریشه دار می شود، ریشه پیدا می کند، شاخ و برگ پیدا می کند، هرچه که بگذرد، کندنش مشکل می شود – این ها گفته شد، این ها تاکید شد، این ها همه بیان شد؟ این ها سرمایه گذار پاکدامن و صادق را مایوس می کند – اگر عمل می شد، مبتلا به این مسایل نمی شدیم. حالا مبتلا شدیم.
ایشان در ضمن برشمردن این آسیب، راه کارهایی را هم برشمردند: اول: مردم هم بدانند که این چیزها دنبال می شود و متوقف نمی شود و ان شاء الله به توفیق الهی دست های خائن قطع خواهد شد.
سخنان رهبر انقلاب در این دیدار اصولی داشت و فروعی. اصولش توبیخ بر کاستی های گذشته بود و دستور قاطع برخورد با مفسدین. فروعش هم اطمینان دادن به مردم و آرام کردن دل ها و تذکر به رسانه ها.
دوم: مسئولین کشور در هر سه قوه، وظیفه شان است که مقابله و مبارزه کنند.
هر سه قوه دارند تلاش می کنند. عاقلانه، مدبرانه، قوی و بادقت قضایا را دنبال کنند.
سوم: یک عده ای می خواهند از این حوادث استفاده کنند برای زدن توی سر مسئولین کشور. مسئولین کشور دارند کار می کنند؟ هم مجلس، هم دولت، هم قوه ی قضاییه.
چهارم: مطبوعات نباید قضیه را خیلی کش بدهند. بگذارید مسئولین کارشان را بکنند. جنجال و هیاهو تا یک مقداری برای آگاهی ها لازم است، دیگر همین طور ادامه دادن مصلحت نیست. باید مراقبت بشود.
پنجم: مسئولین قضایی هم که بحمدالله حالا دنبال این مسئله را باجدیت گرفته اند، اطلاع رسانی کنند و در موارد خود به مردم اطلاع بدهند. به بدکاره و خرابکار و مفسد هم نباید ترحم کنند.
سخنان رهبر انقلاب در این دیدار اصولی داشت و فروعی. اصولش توبیخ بر کاستی های گذشته بود و دستور قاطع برخورد با مفسدین. فروعش هم اطمینان دادن به مردم و آرام کردن دل ها و تذکر به رسانه ها. هرچه باشد باید مراقب بود تا چنین ویروس های خطرناکی در بدنه و ساختار جمهوری اسلامی ایران رسوخ نکند. بیمار را تا بشود با واکسن مصونیت می بخشند، اما اگر نشد و مرض ریشه دواند، به ناچار از روش های دیگر استفاده می کنند.