بی‌خبری از درد مردم؛ ریشه بی‌اعتمادی
مسئولیت‌پذیری و همدلی با مردم، اصلی‌ترین وظیفه مسئولان در هر جامعه‌ای است. توصیه مقام معظم رهبری به نامزدهای نمایندگی مجلس:اگرتوان مدیریتی ندارید مسولیت نپذیرید
علی محمدی بازرس کانون حامیان حقوق شهروندی استان البرز :فاصله بین مسئولان و مردم زمانی به نقطه بحرانی می‌رسد که تصمیم‌گیران و مدیران از مشکلات واقعی جامعه بی‌خبر باشند یا آن‌ها را نادیده بگیرند. این بی‌خبری، نه‌تنها موجب نارضایتی عمومی می‌شود، بلکه اعتماد مردم به نظام اداری و سیاست‌گذاری را به‌شدت کاهش می‌دهد.
یکی از مشکلات جدی در برخی لایه‌های مدیریتی کشور، عدم درک صحیح از شرایط معیشتی مردم است. بسیاری از مسئولان، به‌دلیل سبک زندگی متفاوت و فاصله گرفتن از بطن جامعه، مشکلات اقتصادی و اجتماعی را به‌طور واقعی لمس نمی‌کنند. این بی‌خبری در برخی موارد به اظهارنظرهای غیرواقعی و نامتناسب منجر می‌شود؛ اظهاراتی که در عین حال که راه‌حل ارائه نمی‌دهند، گاهی موجب رنجش مردم نیز می‌شوند.
به‌عنوان نمونه، اظهارنظرهایی مانند «اگر اجناس گران شده، برنج خالی بخورید و میوه نخورید»، یا «قناعت کنید و لباس‌های کهنه بپوشید»، نه‌تنها کمکی به حل مسئله نمی‌کند، بلکه نمک بر زخم مردم می‌پاشد. گاهی نیز با اشاره به مثال‌های نامرتبط مانند زندگی مردم چین، به ساده‌سازی مشکلات پرداخته می‌شود؛ درحالی‌که ساختار اقتصادی و فرهنگی کشورها کاملاً متفاوت است و چنین مقایسه‌هایی نه علمی است و نه راهگشا.
این نوع رویکردها، از دو مسئله اساسی ناشی می‌شود: نخست، عدم حضور واقعی در میدان مشکلات جامعه و دوم، عدم شناخت دقیق از تأثیرات اقتصادی و اجتماعی تصمیمات بر زندگی مردم. بسیاری از مدیران و تصمیم‌گیران، خود درگیر دغدغه‌های معیشتی نیستند و به‌دلیل سبک زندگی متفاوت، از مفاهیمی مانند تورم، قدرت خرید، قسط و وام بی‌اطلاع‌اند.
رهبر انقلاب، بارها بر لزوم اولویت‌بندی مشکلات اقتصادی، به‌ویژه مسئله گرانی و تورم، تأکید کرده‌اند. ایشان این مسائل را نه‌تنها یک چالش اقتصادی، بلکه موضوعی حیاتی برای حفظ انسجام و اعتماد عمومی دانسته‌اند.
راهکارهای پیشنهادی:
- حضور میدانی و ارتباط مستقیم با مردم: مدیران و مسئولان باید به‌صورت مستقیم در جریان مشکلات روزمره مردم قرار گیرند. این حضور نه‌تنها درک بهتری از واقعیات جامعه فراهم می‌کند، بلکه موجب افزایش اعتماد عمومی نیز خواهد شد.
- گفتمان‌سازی مبتنی بر صداقت: در مواجهه با مشکلات، تطهیر یا سفیدنمایی به‌جای بیان حقایق، نه‌تنها کمکی به حل مسئله نمی‌کند، بلکه اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند. مسئولان باید با صداقت و شفافیت، ضمن ارائه تصویر واقعی از وضعیت، راهکارهای عملی ارائه دهند.
- ارتقای دانش اقتصادی مسئولان: تصمیم‌گیری‌های کلان نیازمند درک عمیق از مسائل اقتصادی و اجتماعی است. ضروری است که مدیران و تصمیم‌گیران با دانش و تجربه لازم وارد این عرصه شوند.
- پرهیز از اظهارنظرهای غیرکارشناسی: بیان توصیه‌های شخصی یا مقایسه‌های غیرعلمی با شرایط دیگر کشورها، می‌تواند اثرات منفی بر افکار عمومی داشته باشد. هرگونه اظهار نظر باید مبتنی بر مطالعات کارشناسی و با توجه به شرایط بومی کشور باشد.
در نهایت می توان گفت مسئولیت‌پذیری و همدلی با مردم، اصلی‌ترین وظیفه مسئولان در هر جامعه‌ای است. تا زمانی که مدیران از درد و رنج مردم بی‌خبر باشند، نه‌تنها مشکلات حل نخواهد شد، بلکه شکاف میان مردم و مسئولان عمیق‌تر می‌شود. راه حل، بازگشت به میدان واقعی جامعه و درک مشکلات از نزدیک است.
