
«کتاب، نفسِ فرهنگ است؛ حذفش یعنی خاموشی آینده»
علیرضانیاکان -گفتگویی صمیمانه با ندا کدخدایی
معرفی کوتاه:
ندا کدخدایی، نویسنده، شاعر و تصویرگر؛ کسی که باور دارد هر کتاب پلی است میان سکوت و کشف. او سالهاست در کنار نوشتن، به آموزش خلاقیت و روایت برای کودکان و نوجوانان پرداخته و آثارش ترکیبی از کلمه و تصویر است؛ تجربهای که نشان میدهد کتاب فقط یک شیء نیست، بلکه زیستنی دیگر است.
پرسش: هفته کتاب و کتابخوانی فرا رسیده. مهمترین پیام این هفته چیست؟
پاسخ: هفته کتاب یادآوری یک حقیقت ساده است: کتاب مثل نفس کشیدن است، اگر نباشد، فرهنگ و حافظه جمعی خاموش میشود. آینده بدون کتاب، آیندهای بیصداست.
پرسش: با توجه به شرایط اقتصادی، خانوادهها گاهی کتاب را از سبد فرهنگیشان حذف میکنند. راهکار شما چیست؟
پاسخ: کتاب باید همیشه در دسترس باشد، حتی اگر خریدنش دشوار شود. کتابخانههای عمومی، کتابخانههای کوچک خانگی یا کتابگردانی میان دوستان میتواند هزینه را نزدیک به صفر کند. مهمتر از همه، باید نگاه خانواده تغییر کند: کتاب یک نیاز است، نه یک تجمل.
پرسش: چطور میتوان کودکان را از همان ابتدا به کتاب علاقهمند کرد؟
پاسخ: کتاب باید مثل اسباببازی در دسترس کودک باشد. قصهگویی پیش از خواب، ساختن کتابخانهی کوچک شخصی، و گفتوگو درباره داستانها با کودک، همه راههایی هستند که کتاب را به بخشی از هویت او تبدیل میکنند. اگر کودک احساس کند کتاب «مال اوست»، کتابخوانی به عادتی طبیعی بدل میشود.
پرسش: بزرگترین مانع ترویج کتابخوانی چیست؟
پاسخ: نبودن تجربهی نخستین لذت از خواندن. اگر کسی حتی یک کتاب نخوانده باشد که زندگیاش را تغییر دهد، کتاب برایش جدی نمیشود. وظیفهی ما این است که مردم را به آن «اولین تجربه خوب» برسانیم. بعد از آن، کتاب خودش راهش را پیدا میکند.
پرسش: پیام کوتاه شما برای هفته کتاب؟
پاسخ: کتاب چراغی است که حتی در تاریکترین روزها راهی روشن میسازد. مهم نیست چند کتاب در سال بخوانیم؛ مهم این است که چراغ فرهنگ خاموش نشود. انسان کتابخوان، چراغی است در دل تاریکی؛ چراغی که راه درست را نشان میدهد و آیندهای زیباتر برای نسلها میسازد.
پیام پایانی
«کتاب، سکوتی است که به کلمه بدل میشود؛ هر صفحه چراغی است برای دیدن راهی تازه. اگر چراغها خاموش شوند، جهان بیصدا میماند. پس بیاییم کتاب بخوانیم تا آیندهمان پر از صدا و روشنایی باشد.»




